Lieve, Lieve Bobbie,27 Januari kwam je per toeval bij mij terecht. Je was nog maar 10 maanden oud. Ik was helemaal weg van je. Waar ik was, was jij ook. Je was in korte tijd al mijn dikste vriend. Dus ik besloot je te adopteren, je was al snel niet meer weg te denken. Je was zo gek met je speeltjes, lekker knuffelen en in de ochtend wakker worden op bed. Toch was je niet helemaal happy, je liep soms wat raar met je pootjes en ze hadden een rare ongezonde stand. Na advies ben ik met jou naar een arts gegaan om te kijken wat het was. Foto's gemaakt, er kwam uit dat je door de stand van je pootjes al artrose aan het vormen was. Als hier niks aan gedaan zou worden, zou de pijn erger worden. Omdat de tijd drong voor je toekomst, moest er beslist worden over de operatie. Dinsdag 12 maart was het spannend voor je, maar ik steunde je tot je in slaap werd gebracht. Ik gaf je een kus op je kleine snoet en zei nog wel wakker worden he. Het duurde zo lang, wat vreemd voelde. Toen belde de arts. De operatie was al achter de rug, maar lieve Bobbie, je hartje kon het laatste stukje niet meer aan. Je hartslag ging naar beneden en stopte. Ze hebben alles geprobeerd. Maar het mocht niet meer baten. Dat verschrikkelijke nieuws sloeg in als een bom! O Lieve Bobbie wat mis ik je verschrikkelijk hard! Het gemis is niet te beschrijven groot.Bedankt voor de leuke en mooie weken. En wat ben ik blij dat ik je toegewezen kreeg en die tijd met je heb gehad. Te jong en te snel, voor altijd in mijn hart! Rust zacht mijn vriend, mijn lieve Bobbie!
In Memoriam: Choef
Vanuit Groningen is het toch altijd eenflinke rit, maar wat waren we opgetogen, de rit was dan ook zo voorbij.
Toen wij je eindelijk mochten zien voor het eerst, waren we nog verliefder op je dan dat we al door de foto's waren geworden.
Thuis aangekomen durfde je de eerste dag je bench niet uit, maar uiteindelijk besloot je toch ons huis te betreden.
Alles was nieuw voor je, je had jaren lang niet in een huis gewoond en je was dan ook doodsbang voor alles. Uiteindelijk wist ik je vertrouwen te winnen en kreeg ik je onvoorwaardelijke liefde. Je bent later ontzettend goed gesocialiseerd en bleek je een stabiele roedelleider voor Puck, die wij een aantal maanden na jou adopteerde. Ook was je een enorme mensenvriend, je was enorm trouw, lief en je vond niets lekkerder dan aandacht, knuffelen en bij ons te zijn.
Teddy overleden
Teddy, de hond van onze oud voorzitter Ton van
der Hel is op 31 januari 2024 overleden.
Teddy heeft 10 jaar bij Ton en
Annie mogen genieten van de
beste zorg en alle liefde. Hij is
net geen 13 jaar geworden.
Zijn eerste 3 levensjaren waren
niet zo best, en had zijn sporen
bij Teddy achtergelaten, een reden voor Ton en Annie om hem toch een goed leven te geven, een lot uit de loterij voor Teddy.
Ton, Annie en de familie zijn erg blij dat ze Teddy nog een paar mooie jaren hebben kunnen geven.
Teddy was een trouw, lief maatje en ze gaan hem vreselijk missen.
Rust zacht mooie Teddy, je baasjes zullen je nooit vergeten.
In Memoriam: Happy (Repelsteeltje)
Mijn allerliefste maatje Happy
8 Jaar geleden kwam je aan op Schiphol, klein, mager en zo ontzettend bang en onzeker. De eerste week bij mij durfde je je bench niet uit en heb ik heel erg mijn best gedaan om je vertrouwen te winnen. Dat is gelukt en toen kon het niet over mijn hart verkrijgen om je te laten gaan en heb ik je geadopteerd.
Wat ben je uitgegroeid tot een mooi, lief en dapper ventje. Dikke vrienden geworden met Angel, die je al die jaren vol trots beschermde. Wat ben ik blij dat ik je al die jaren in mijn leven mocht hebben en wat een plezier hebben we gehad. Zo oneerlijk dat je slachtoffer bent geworden van een idioot met vuurwerk en dat je niet ouder mocht worden dan je 8 jaar. Maar ik ben dankbaar voor de liefde die we elkaar hebben gegeven en dat je zo genoten hebt van je leventje na alle ellende die je hebt doorstaan als pup.
Ik zal je nooit vergeten lief ventje en je blijft voor altijd in mijn hart.
Sammie (Sony) overleden (14 november 2023)
Eind augustus 2008 zagen wij een schattig hondje op de site van DAN staan, Sony. We waren op slag verliefd en hebben ons aangemeld voor adoptie. Na een screening door Ton van der Hel , mochten wij in oktober 2008 het "motorkap hondje" zoals hij bij de DAN genoemd werd, op gaan halen bij Ton thuis. Roemeense Sony werd onze Sam!
Jij hebt ons zoveel gegeven lieve Sammie.
Lief, vrolijk en af en toe ontzettend ondeugend. Je was een hond met een gebruiksaanwijzing. Niet aan je poten komen, geen geborstel, en de dierenarts hoefde je maar te ruiken en het was al klaar. Geen polonaise aan jouw lijf! 😅 Jij voelde feilloos aan als een van ons verdrietig was of als het niet goed ging. Tijdens een voor ons zware tijd was jij er voor de meiden en voor mij. Een lik over de wang, of gewoon naast ons komen zitten maakte voor ons zoveel verschil lieve Sambo!
Nu hebben wij jou geknuffeld en zaten wij naast jou. Want jij had het zo ontzettend hard nodig....
Na een flinke epileptische aanval 3 weken geleden knapte je goed op en zag het er weer goed uit. Maar afgelopen maandag is er toch iets mis gegaan in je kopje. Er was iets mis met je evenwichtsorgaan waardoor lopen bijna niet meer mogelijk was. En dat ging van kwaad tot erger waardoor we je afgelopen dinsdag helaas los hebben moeten laten.....
Mijn grote vriend, wat gaan we je ontzettend missen...bedankt voor ruim 15 jaar onvoorwaardelijke vriendschap en liefde. Ga daarboven maar lekker met je zus Maddy spelen.
Dikke knuffel xxx