Fynn overleden
Het begon allemaal met een droom en wens om toch een keer een hond te adopteren. Liefde en geluk te geven na 'mindere' hoofdstukken in hun leven.
Na een Schotse collie en 2 Border collies waren we er klaar voor als gezin en gingen we opzoek naar onze nieuwe beste vriend om te verwelkomen bij ons thuis. Waar zoek je naar? Alle zielige gezichtjes doen je wat die voorbij komen...
We zochten naar een klik, een beeld dat ons niet meer losliet en daar kwam de foto van Go-Go voorbij! Het contact met de stichting werd gelegd. Elke dag staarde we naar de foto, onze nieuwe vriend.
Onze Fynn!
De aankomst op Schiphol was spannend, hij was een klein, dun, slungelig pupje. Echt een boefje.We waren opslag verliefd, het klopt zo. Hij hoort bij ons!
De hoofdstukken die daarop volgde waren niet altijd even makkelijk. Fynn had wat "issues", wat dingen waar we flink aan moesten werken. Rustig aan het vertrouwen werken, het was echt niet makkelijk. Meerdere cursussen en mensen hebben geholpen. Naarmate de tijd verstreek begonnen we Fynn beter te leren kennen, te begrijpen. Fynn was een hond met een gebruiksaanwijzing, zolang we die volgde was hij happy en een fantastische, gezellige familiehond voor ons.
Hij was een echte boef, soms een brompotje, gek op koekjes en hield erg van zijn wandelingen. Hij loeide naar de maan en als de telefoon overging. Hij hield van zonnen. En was een gevaarlijke waakhond voor ongewenst bezoek. Hij heeft mogen samenleven met de andere honden Jay, Kyra, Hailey, Zosja en Zorro.
En nu moeten wij hem voor altijd missen! De kleinkinderen vroegen waar Fynn dan nu is?! Bij de regenboogbrug, bij zijn vriendjes Jay en Kyra, en voor altijd in onze hart en gedachtes! Het verlies van jou, lieve Fynn, valt echt niet mee!
Selma overleden
Op 14 mei 2018 werd er een oud ziek hondje afgeleverd bij Neli.
Het was een afgedankt kettinghondje en haar baasje wilde haar niet meer. Een vrouw die het hondje kende heeft haar leven gered door ze naar de shelter te brengen.
Ik zag haar foto en tranen sprongen in mijn ogen. Wat een hoopje ellende. Zoals ze er aan toe was had ze zonder zorg niet lang meer te leven. Ze kreeg een naam: Selma.
Ik wist meteen dat ze hier moest komen. Ik wilde haar zo graag nog een fijne oude dag bezorgen.
Ze had schurft en haar tepels waren ontstoken. Later bleken er tumoren te zitten. Tot overmaat van ramp werd ze positief getest op hartworm. Gelukkig mocht ze na 2 maanden reizen en kon de succesvolle behandeling van hartworm hier plaatsvinden.
Ze knapte enorm op. Ze was vrolijk en genoot van de boswandelingen en dankzij de andere honden (en katten) leerde ze snel hoe het leven van een hond hoort te zijn.
Ze was dol op eten en snackjes. De eerste gevulde kong was een feestje voor haar.
Tijdens de bakken vullen danste ze om me heen. Ook tijdens het koken zat ze naast me. Stel je voor dat er iets zou vallen....
Helaas hadden haar longen en hart schade opgelopen en het harde leven hadden haar gewrichten zwaar belast. Het ging langzaam slechter en haar wandelingen werden steeds korter. Tot de dag dat ze aangaf dat het op was door op haar bedje te blijven liggen en ze niet meer wilde eten.
Je stelt je er op in dat je een zieke senior niet lang bij je kunt houden en toch komt de klap enorm aan. Maar ik zou het zo weer doen. Het is fantastisch om een dier zo te zien opbloeien en je krijgt er zoveel voor terug.
Dank je wel mooie lieve Selma voor deze 2 geweldige jaren.
Voor altijd in mijn hart 💔 ❤️ ♥️
Bobby en Cat overleden.
Wat een vreselijk verdrietig nieuws meldde Neli ons. Bobby, de hond die altijd rond het voer ronddwaalde in het asiel met zijn vriendje Cat, is gisteren aangereden en overleden.
Neli opende het hek van het asiel, toen ineens Bobby voorbij scheurde, terwijl er een auto voorbij reed en hij hierbij geraakt werd. Bobby is naar Boekarest gebracht om naar de kliniek te gaan, maar helaas was hij al overleden toen ze aankwamen. Cat is een paar weken terug overleden nadat hij aangevallen was door een hond in het asiel.
Zo plotseling als dat de twee vriendjes gescheiden werden, zo plotseling zijn ze ook weer samen. We berusten ons erin dat ze nu gelukkig en onbezorgd zijn.
Dag lieve Bobby en Cat, jullie worden gemist.
Fram the Great overleden
Eind januari 2016 mochten wij jou ophalen van Schiphol. Daar was je dan, lieve witte ijsbeer met jouw mooie bruine oogjes.
We namen je mee naar huis en lieten je kennismaken met jouw vriendinnetje Luca. Dit klikte gelijk! Al snel werd jij helemaal happy in jouw nieuwe huisje. Binnen liggen was je niet gewend, je bleef ook steeds buiten in de tuin liggen. Na verloop van tijd kwam je dan toch uit jezelf naar binnen om daar lekker te liggen.
Wat vond je het geweldig om te wandelen. De tijden dat we gingen wandelen had je al snel door, je zei "Woef" als het zover was! Wat was jij een clown! Zo had je ineens een bloempot op je hoofd, omdat je altijd zo heerlijk nieuwsgierig was.Altijd en overal lag je in de weg, waar wij waren was jij… knuffelen met iedereen was jouw hobby! Zo zacht van karakter en zo lief met Luca.
De laatste week was jij niet jezelf. Het lopen ging zo moeilijk. We zijn snel met je naar de dierenarts gegaan. Een foto van jouw rug. Daar zagen ze spondylose, dit zou de pijn verklaren. Ik vertrouwde het niet en ik heb jouw plasje opgevangen en laten onderzoeken. Dit was helemaal mis. Veel bloed en ontstekingscellen waren er gevonden. Snel weer een echo laten maken van jouw blaas. Hierin zagen ze veel gruis. Ook dit gruis bleek niet goed te zijn en we hebben bloed laten prikken. Veel medicatie had je meegekregen maar wij zagen geen verschil. Todat op zaterdag 13 juni jij in een rap tempo achteruit ging en weer met jou naar mijn eigen dierenarts toe. Zij zei het ziet er slecht uit. We hebben het erover gehad om jou in te laten slapen. Dit wilde ik, als ik maar zeker wist wat er met jou aan de hand was. We zijn gelijk doorverwezen naar een andere dierenarts om met spoed echo’s en röntgenfoto’s te laten maken. Hieruit kwam het verschrikkelijke nieuws: jij had tumoren in jouw borstkas dit verklaarde jouw toestand, lieve Fram.
We zijn met jou naar huis gegaan en je hebt nog gewacht op jouw andere baasje, die met spoed naar huis kwam. Toen gaf je aan dat je er klaar voor was.. s’ Avonds om 20:00 uur kwam onze dierenarts om jou te laten gaan. Om 20:45 uur ben jij rustig gaan hemelen. Wat doet dit zeer! Wat missen wij jou mooie lieve ijsbeer! Ook jouw vriendinnetje Luca is van slag.
Jouw zachte oortjes, jouw lieve koppie kunnen wij nooit meer knuffelen Wat zijn wij dankbaar dat wij jou hebben mogen verzorgen en bij ons hoorde!
Nooit vergeten wij jou, altijd bij ons lieve Fram, 