Public Shelter Calarasi
Een aantal jaar geleden (2018) heeft het DAN-team besloten om honden uit het gemeente asiel (PS = public shelter, ook wel dodingsstation genoemd) in Calarasi te bemiddelen. Deze beslissing werd genomen omdat Neli hier geregeld kwam en ons om hulp vroeg. Eenmaal dit asiel bezocht werd het duidelijk dat we een aantal van deze honden zeker een kans konden geven. De overheid had toen besloten dat gevangen honden na 2 weken gedood moesten worden, als er geen baasje voor hen gevonden werd. Aangezien de wetten voor het zwerfhondenbeleid nog steeds worden aangepast, zullen we altijd moeten dealen met de op dat moment geldende wetten waar de PS zich ook aan moet houden. Op dit moment (december 2023) mogen de honden maximaal 90 werkdagen in de PS verblijven. Diverse stichtingen (binnen- en buitenland) mogen de nog niet gereserveerde honden een maand lang voor hun stichting bemiddelen. Daarna komen deze honden weer vrij voor andere stichtingen om ze via hun stichting te promoten, drie maal kans dus voor de honden om uit de PS te kunnen komen. Ondanks de vele contracten en regels vinden nog steeds vele honden een mooie plek buiten dit zo nare gemeente asiel. De geresergeerde honden voor onze stichting kunt u terug vinden op onze homepage : https://www.dogsadoptionsnederland.nl
Heeft u een plekje voor 1 van deze hondjes (adoptie of opvang)?
De gemeenteasiels
De gemeenteasiels in Roemenië worden door de overheid gesubsidieerd. Managers, hondenvangers en werklui worden per gevangen hond betaald. Voor 25 september 2013 mochten alleen zieke of agressieve honden worden gedood. Op 25 september 2013 werd een wet aangenomen die het doden van alle thuisloze honden toestaat, dus ook de allervriendelijkste, de gezonde, de puppy’s en senioren. Hondenvangers zoeken de wijken af en vangen op straat en in tuinen lopende honden. Daarvoor gebruiken ze vangstokken, tangen en netten.
Na binnenkomst in het gemeenteasiel krijgen de honden een nummer. Dan hebben deze honden nog 2 weken waarin alleen adoptie hun leven kan redden. Komt er niemand, dan wordt hij of zij gedood. Het euthaniseren gebeurt door een injectie in het hart met verfverdunner, soda of andere chemicalien. Het is geen zachte maar een pijnlijke dood. Er zijn meer manieren waarop de honden worden gedood maar die zullen we hier niet beschrijven.
De leefomstandigheden in het gemeenteasiel zijn slecht. Het zijn kale tochtige kennels, hoogstens een vochtig pallet om op te liggen. De honden krijgen weinig voer en water. Vaak zijn de hokken overvol en zit alles door elkaar: kleine pups, grote reuen, zwangere teefjes. Gemeenteasiels huisvesten 600 tot 1000 honden. Veel van deze asiels houden hun deuren dicht, niemand mag binnenkijken. Er zijn wel enkele gemeenteasiels die mensen toelaten. Vrijwilligers verzorgen de honden en zoeken wanhopig adoptanten voor hen. Geluksvogels worden eruit gehaald maar de leeggekomen plekken worden direct weer gevuld met honden die door de hondenvangers van straat zijn gehaald.
Burgemeesters mogen kiezen voor een ander beleid in hun gemeenteasiel. Verreweg de meesten zijn voor doden, een klein aantal gaat door op het pad van “steriliseren en terug naar de straat”. Van hen mogen de honden leven. Hoop op betere tijden geven ook de vele Roemeense mensen die blijven strijden voor de honden. Zoals de vele beheerders van private asiels in Roemenië, waarvan het asiel van Neli door Dogs Adoptions Nederland wordt gesteund.