Afscheid Ton van der Hel

Op 27 maart is doorgaans een dag in het jaar dat ik wat te vieren heb. Zo ook dit jaar want ik mag, hoop ik, weer een kaarsje extra uitblazen en vier ik dat ik 76 jaar mag worden.

Maar het is ook een dag van afscheid dit jaar. op die dag neem ik officieel afscheid van de stichting, die ik ruim 13 jaar geleden opgericht heb onder de naam "Dogs Adoptions Nederland" samen met Bianca en mijn vrouw Annie.

Hoe deze stichting ontstaan is en waarom, weten niet heel veel mensen en daarom misschien toch wel het vermelden waard.

Toen ik in 2007 in Roemenië was samen met een goede vriend om vrijwilligerswerk voor een ziekenhuis te doen, zag ik daar ongelofelijk veel honden met puppy's rondlopen.

Het ging me vreselijk aan m'n hart te zien, hoe deze kansarme honden overleefden van het ziekenhuisafval. Dit was het moment dat ik besloot hier een project van te maken.

De eerste zakken hondenvoer werden gekocht en zo hebben we de honden en pups aldaar bijgevoerd.

Dit was natuurlijk voor het moment een oplossing, maar er moest een grotere aanpak komen. Samen met nog meer enthousiaste (Bianca was daar één van) uit mijn omgeving is de stichting gegroeid en gegroeid.

Er ontstond een bestuur, er werd een website opgezet en langzaam maar zeker werden er plannen gemaakt en uitgewerkt om het project wat in mijn hoofd zat tot een succes te maken. Iedere cent die we los konden peuteren bij sponsoren waren we zo blij mee als een klein kind, er werden acties op touw gezet om voer in te zamelen, acties om de leefomstandigheden in de asielen te verbeteren en er zijn veel pleisters geplakt opo de wondjes die ontstonden tijdens de acties om angstige honden te vangen en te brengen naar een veiligere leefomgeving.

Ik heb vreselijke praktijken gezien in de dodingsstations, op en langs de wegen in Roemenië. De Roemenen zien de honden daar niet als gezelschapsdieren zoals wij in Nederland helaas.

Maar door de jaren heen hebben we met elkaar (in welliswaar een klein stukje van Roemenië) kunnen bewerkstelligen dat een aantal burgemeesters en diplomaten de positieve ontwikkeling van onze sterilisatie praktijken en adoptie projecten hebben kuneen gaan waarderen. Ze zien onze stichting niet meer als een bedreiging, maar zijn bereid om met ons "samen" te werken.

De hoeveelheid daadwerkelijk geadopteerde hondjes zijn we kwijt, maar we kunnen naar schatting zeggen, dat het zeker boven de 1500 honden zijn die een nieuwe kans hebben gekregen hier in Nederland. Een warm liefdevol nest, dat is waar we het allemaal voor hebben gedaan.

En dan niet te vergeten de hoeveelheid sterilisaties die we hebben mogen uitvoeren op locatie, naar schatting zijn dat er zo'n 2800. Bedenk daar eens bij hoeveel mogelijke pups er hierdoor een kansarm bestaan bespaard is gebleven. 2800 honden x 4 à 5 pups per dracht zo'n 2x keer per jaar = ongeveer 25.000 pups !!!

En ondanks deze grote successen is dan toch de tijd gekomen om afscheid te nemen. Zoals gezegd mag ik hopelijk op 27 maart aanstaande  76 jaar worden en is het tijd voor een andere generatie om deze missie voort te zetten.

Met pijn in mijn hart laat ik de stichting los en ga ik dan nu echt met pensioen en genieten van rust, vrouw, kinderen, kleinkinderen en ... achterkleinkind.

Er zijn goede afspraken gemaakt met het nieuwe bestuur en gteam van vaste vrijwilligers. Ik heb er vertrouwen in dat zij net als ik de missie van de stichting, zoals die ooit is bedoeld, op zo'n goed mogelijke manier zullen voortzetten. In dit vertrouwen zal dan ook de naam Dogs Adoptions Nederland voort bestaan.

Ik wil, via deze weg, iedereen die op wat voor manier de stichting heeft ondersteund, heel hartelijk bedanken voor het vertrouwen en hun bijdrage.

Pas goed op uzelf, wees lief voor uw medemens en alle dieren.

Vriendelijke groet;

Ton van der Hel,

Voorzitter Dogs Adoptions Nederland