December 2013
In maart 2013 ben jij, Allistar, per vliegtuig naar Nederland gekomen. Je kwam in een gezin die op dat moment eigenlijk teveel honden had, dus werd ons gevraagd of wij jou zouden willen opvangen. Wat was je toen nog klein!
Hartstikke nerveus ging ik je halen. Mij viel op dat je het erg moeilijk vond om door nieuwe poorten en deuren te gaan. De eerste week lag je onder een tafel in de keuken. Het is ook nogal wat, weg bij alles wat je vertrouwd was. Omdat we zelf de ervaring hebben dat het goed is om honden los te laten hebben we bij de eerste wandeling je riem al laten vallen. Omdat je nog niet zo heel snel was durfde ik dat wel aan. Daarna ben je gewoon met onze andere 3 honden altijd los aan het lopen in de bossen. Je bent nog nooit weggelopen. Afgelopen zomer toen er ook weleens mensen aan het water lagen heb je weleens een zak chips gestolen. Lekkernijen zijn echt aan jou besteed.
Na een aantal dagen hoorde je al helemaal in de roedel, en zelfs Jolie onze Border Collie die niet echt vrienden heeft om mee te spelen (speelt liever met een bal) vind het heerlijk om met jou een potje te stoeien. Zo leuk om te zien.
Buiten met andere honden stelde je je de eerste maanden heel afwachtend op. Nu ziet het er heel anders uit, je bent gewoon op zoek naar hondenvrienden om heerlijk mee te crossen, en hard rennen dat kan je wel. Een topconditie, de andere hond is uitgeput en jij hijgt nog niet eens. Daar lopen we dan in de bossen, met 3 raszuivere border collie's en iedereen is altijd het nieuwsgierigst naar jou. Je bent een flinkerd, ik denk dat je met gemak de 40 kilo kan aantikken op de weegschaal.
We hebben best snel een telefoontje gekregen van mensen die jou wel zouden willen adopteren. We hebben gauw besloten om jou lekker bij ons te houden. Je glimt als een spiegel, houdt van knuffelen, je bent zachtaardig en je zoekt nooit problemen op. Dit verhaal vertel ik vooral omdat er nu van alles aan de hand is in Roemenië, en dit is een succesverhaal.
Duke, je bent een schat van een hond.