11-03-2012
Sep was een bijzonder angstige hond toen hij hier kwam. Zelfs zijn behoeftes doen tijdens het wandelen, moest langzaam aangeleerd worden. Alle geluiden enz. vond hij eng.
Inmiddels is Sep sociaal flink gegroeid. We nemen hem mee naar familie en vrienden waar dat kan. In het begin moest hij.jpg)
over de drempel gedragen worden, maar dat is al lang niet meer zo. Verder komen hier ook heel regelmatig vreemden over de vloer, soms een huis vol. Hij blijft schuchter voor vreemde mensen en honden, maar zodra hij merkt dat het “goed volk” is, maakt hij inmiddels spontaan contact. Deze voorzichtigheid blijft, maar is verder niet storend. Soms schrikken mensen/dieren, maar dat trekt heel snel bij.
Sep heeft, samen met onze dochter van 19, een gehoorzaamheidscursus gedaan. Niet omdat hij geen commando’s kende (hij leert supersnel) maar meer om te wennen aan andere honden en mensen. 3 weken voor het examen had Sep in de gaten dat hij bij commando “blijf” ook weg kon gaan en óf mij óf mijn vriend kon zoeken (we moesten onze dochter daarheen brengen, omdat ze nog niet met een auto kon rijden). Weggaan of in de kantine gaan zitten was geen optie, hij ging zoeken, met als risico de straat oplopen. Voor zijn veiligheid hebben we toen besloten dit te stoppen. (Hij was overigens wat commando’s betrof de "beste” van de klas...!
Inmiddels volgt hij samen met onze dochter een behendigheidscursus. Dat wordt gegeven in een manege, dus veilig! Hij vindt “het werken” zichtbaar heel erg leuk! Hij leert snel, alleen de tunnel is nog een probleem. Hij bijt zelfs af en toe van zich af naar andere honden, iets wat we eerder nooit hebben gezien, voorheen was hij gewoon één blok onderdanigheid.
Verder hebben we in de buurt hier een braakliggend stuk grond. Sep vindt het geweldig om daar flink te racen! Door het water, springen, geweldig om hem te zien genieten.
Als echte Roemeense Zeeuw gaat Sep (samen met Ezra, zijn kleine grote broer) regelmatig naar het strand. Ook daar is het inmiddels zo vertrouwd dat hij, wel met enige schuchterheid, hondenvrienden maakt.
Vorig jaar mei is hij mee geweest op vakantie in een stacaravan in de Ardennen. Dit jaar gaat hij mee in onze caravan, ben benieuwd hoe dat zal gaan!
Hier in huis moet Sep wel in de bench, hij blijft een staathond! Hij verzamelt graag, en weet niet het onderscheid te maken tussen waardevolle en minder waardevolle spullen. Zijn bench is overigens zo vertrouwd dat dat ook zijn lievelingsplaats is als we thuis zijn!
Kortom we hebben een maatje aan Sep. Het is niet altijd even gemakkelijk (zijn afwachtendheid en schuchterheid), maar dat wisten we van te voren. Wij genieten van hem, en ik denk hij ook van ons!
Groeten van Patrick, Christianne, Evita en Jonathan (en natuurlijk Sep en Ezra)
