Happy Ending van Romee/ Bisou
Wij zijn nog steeds zó blij met onze Bisou (die eerst Romee heette).
Toen wij haar op 9 november ophaalden van Schiphol was er al die klik: zoveel warmte en liefde over en weer!
Bisou is nu dus 3 maanden bij ons en we merken dat zij steeds meer haar plekje in ons gezin kent: haar grote kussen in de woonkamer, de bench die eigenlijk alleen dient als opbergplek voor al haar speelgoed (ik wist niet dat mensen, die op kraamvisite komen bij je nieuwe puppy, zoveel verschillendspeelgoed meenemen) en 's nachts in de keuken op haar kleed onder de keukentafel.
Bisou is nooit echt angstig geweest: zij kwispelt mensen en dieren met open vizier tegemoet en ook de langsrijdende bus, de overvliegende Chinook helikopters van het leger en de straaljagers, die hier op de Veluwe overvliegen, worden volledig door haar genegeerd. Met onze vier katten, die in onze tuin leven, wil ze graag spelen en twee van de vier laten dit nu schoorvoetend toe.
Het lopen over straat aan de lijn vindt zij spannend; na drie stappen staat zij stil, kijkt om haar heen en mij aan. Zóveel prikkels, die blijft ze tot nu toe spannend vinden. Wij wonen 500 meter lopen van het bos; hier is ze wel geweest, maar omdat ze niet echt doorloopt gaan wij hier tot nu toe altijd met de auto naar toe. Toen wij haar voor de derde keer los lieten is ze weggelopen: een angstig uur voor mij maar gelukkig had ze de weg terug naar huis gevonden. Sindsdien mijd ik dit bos en ga naar een bos een dorp verderop; hier zijn geen wegen vlakbij en er lopen heel veel honden, iets wat Bisou helemaal geweldig vindt! Na een uurtje dollen daar is ze de rest van de dag knock out.
Ze is erg leergierig en gaat inmiddels braaf op commando zitten, af, op de zij liggen, tussen de benen zitten om onder appèl te blijven, en nog veel meer spelletjes. Regen van bovenaf vindt zij niet leuk, waterplassen kan ze niet omheen; niets is leuker dan als een lepelaar het water opvissen, in iedere plas moet worden geplonst!
Kortom: een tophond, en nog heel mooi ook!!
Machteld