Pufa en Bobochica
Vandaag, 9 december 2014, zijn ze al weer ruim een maand bij ons: Pufa (die nu Putri heet, dat betekent ‘koninginnetje’) en Bobochica (die nu Chi heet, levenskracht). En wat zijn we blij dat we ze samen konden adopteren! Ze wassen elkaar, spelen samen (soms heel wild!) en slapen dicht tegen elkaar aan. Maar na deze eerste weken gaan ze toch ook steeds meer hun eigen gang.
De bontplaid op de bank is nog steeds een favoriet slaapplekje, maar Putri heeft nu ook een mandje voor zichzelf uitgekozen en Chi kruipt steeds vaker op schoot. Met de andere twee honden en de poes ging het al heel snel goed. Djinny, ons alfavrouwtje uit Spanje, heeft wel een paar keer laten merken dat ze de baas is, maar Putri en Chi zijn heel slim en begrepen direct dat haar etensbakje taboe is. Jean-René uit Frankrijk vindt ze alleen maar leuk, ook al betreurt hij het dat de dames van zijn dominante gerij direct niet gediend bleken. En dat het niet de bedoeling is dat ze achter Wilson, de Belgische poes, aanrennen, hadden ze ook na twee keer ‘nee, dat doen we hier niet’ begrepen.
Zindelijk zijn ze nu bijna. Af en toe gaat er nog iets mis, vooral omdat de kleine Putri een echte koukleum blijkt te zijn. Wandelen aan het riempje vindt ze best leuk, maar het weer moet een beetje meezitten en op de terugweg naar haar warme huis wordt ze pas echt enthousiast.
Ze kunnen heel goed een paar uur alleen thuisblijven, dan zitten ze met z’n allen op de uitkijk tot we er weer zijn en worden we overstelpt met kusjes en emotionele kreetjes zodra we binnen komen. En niets is zo heerlijk als ’s morgens vroeg met zijn allen op het grote bed...
Twee hele lieve, slimme hondjes zijn het. De eerste dagen keken ze maar, keken ze maar. Je zag ze bijna denken.
En wonderbaarlijk snel kenden ze alle routinetjes in huis, alle eet- en hapjesmomenten. We zijn heel blij met ze en denken nog vaak, vooral als Putri na een braaf plasje in de tuin zo snel mogelijk weer naar binnen rent, hoe vreselijk het moet zijn geweest voor deze kleine beestjes om altijd maar buiten te leven.