Vlinder
We hadden al eens een Roemeentje geadopteerd via Dogasadoptions Nederland(Eliah) en we wilden heel graag ook eens via Dogsadoptions een hondje opvangen.
We waren via via al in het opvang circuit terechtgekomen en we hadden ons in de afgelopen twee jaar vooral gericht op de oudere en gehandicapte en daardoor vaak kansloze hondjes.
Maar nu wilden we toch heel graag ook eens voor Dogsadoptions opvangen omdat deze stichting zulk fantastisch en goed werk doet in een land waar het voor honden echt letterlijk een hel is.
We hadden een lijstje gemaakt met hondjes die voor ons gevoel goed in onze roedel zouden passen en toen we een telefoontje van Gwen(begeleidster van de opvanggezinnen) kregen dat ons favoriete opvangertje inderdaad bij ons in de opvang zou komen, waren we dol enthousiast.
Maar het lot had het anders beschikt en op het laatste moment werd dat geluksvogeltje geadopteerd en vroeg Gwen ons of we misschien Mariuca op wilden vangen.
Natuurlijk wilden we dat en toen we naar Mariuca’s filmpje en foto’s keken zagen we een heel vrolijk en zeer actief hondje en lachend zeiden we tegen elkaar dat we dit keer een vrolijk druk stuiterballetje in huis zouden krijgen.
En toen we je vol spanning op gingen halen van Schiphol, want ik kan je vertellen dat een opvanghondje net zo spannend is als dat je je eigen hondje ophaalt, viel het ons op hoe goed Dogsadoptions alles geregeld had! We kregen netjes ontwormingskuur en vlooienpipetjes mee voor ons opvangertje en er waren genoeg mensen om iedereen te begeleiden en te helpen met de honden. Een dikke pluim voor Dogsadoptions!
Toen we je op schiphol uit je reisbench haalden, was je veel kleiner en banger dan ik verwacht had.
Ik was erg vertederd door je lieve verschijning en eigenlijk voelde het als liefde op het eerste gezicht…. Je klampte je heel bang en onzeker tegen me aan en al je spieren waren gespannen en strak van angst.
In de auto op de terugweg naar huis, bleef je me maar aankijken met je grote bange oogjes en viel je uiteindelijk ontspannen op mijn schoot in slaap. Ik zei nog tegen mijn man: Dit zou wel eens een moeilijk afscheid kunnen gaan worden en dat bleek maar al te waar……!
De 1e dagen was je erg bang en zocht je een plekje achteraf waar je alles een beetje van afstand gade kon slaan. Ook was je nog veel aan het hoesten en was je erg verkouden van de barre kou uit Roemenie. Ik denk niet dat je het nog een week langer in die kou had uitgehouden…
Je kroop in elkaar als we te dicht langs je heen liepen en je schrok van alle huiselijke geluidjes. Van alles wat op een stok leek(bezem, vloer wisser etc), schrompelde je in elkaar en schreeuwde je het uit van angst. Dat je een hoop had meegemaakt was duidelijk en het idee dat iemand zo’n klein lief zieltje ook maar pijn zou kunnen doen deed me echt zo boos worden en ik wilde je het liefst voor altijd tegen de boze buitenwereld beschermen.
Na twee dagen durfde je steeds dichterbij te komen en werd je steeds vrolijker en vrolijker.
Je kreeg al snel liefkozend het troetelnaampje vlindertje omdat je heel de dag door aan het kwispelen was en dan niet alleen je staartje bewoog, maar je hele achterlijfje mee kwispelde waardoor je net een opstijgend vlindertje leek.
Niet alleen wij waren erg gecharmeerd van je vrolijke en lieve karakter, maar ook ons Roemeentje Eliah vond je héél erg leuk. Mariuca of Vlinder zoals wij haar toen al noemden hing ook erg aan Eliah.
Zoals ons Roemeentje Eliah zich toentertijd vastklampte aan onze hond Oliver, zo klampte Vlinder zich vast aan Eliah. Nu was het Eliah zijn beurt om Vlinder te laten zien dat het niet eng was buiten en dat alles echt ok was. En na 3 dagen waren Eliah en Vlinder al zo onafscheidelijk dat ze altijd samen te vinden waren; spelen/ravotten/in één mandje dicht tegen elkaar aan in slaap vallen….
Kortom waar Eliah was, was Vlinder te vinden en andersom.
Eliah’s allergrootste vriend onze hond Oliver was verleden jaar overleden en we hebben toen al gezegd als er eens een opvangertje komt waar Eliah een grote klik mee heeft, dan mag die blijven….
En een echte liefde als Vlinder en Eliah uit elkaar halen kan toch echt niet…..
Dus na een week was de beslissing al gemaakt: Vlinder blijft en aangezien we al zo gewend waren aan de naam Vlinder is ook je naam gebleven…..
Dankjewel Dogsadoptions dat jullie dit prachtig lieve en vrolijke ‘meisje’ gered hebben!
Wij zullen goed voor haar zorgen en Vlinder net als Eliah met heel veel liefde en goede zorgen omringen!
Familie Verhoog
