28-06-2013
Alana (profiel)
Alana kwam in maart 2012 naar Nederland en werd in een gastgezin geplaatst. Ze zat daar net een paar dagen toen we haar op de site van DAN zagen. Ze sprak ons meteen erg aan! We hebben een bezoekje gebracht bij het gastgezin en daar bleek dat het direct tussen ons klikte (foto rechts); dat vonden we heel bijzonder! We hebben toen onmiddellijk besloten haar te adopteren.
Alana kwam in Roemenië uit een dodingsstation en was erg verzwakt. Ze kon maar korte stukjes lopen; als we bij het uitlaten stopten dan ging ze na een minuut op de grond liggen. Ze schrok erg van fietsers en scooters, maar gelukkig raakte ze niet in paniek en herstelde zich daarna snel. Na een periode van rust en regelmaat kwam ze uit haar schulp. Ze toonde haar blijdschap, voelde zich helemaal thuis en vertrouwde ons volledig. 
Mensen die wij tijdens het uitlaten tegen kwamen keken hun ogen uit dat Alana zo snel een stabiel hondje was geworden. Ze waren daar echt verbaasd over!
Toen ze eenmaal aangesterkt was, vertrouwd met haar omgeving en onze dagelijkse rituelen kende, zoals bij thuiskomst na het boodschappen doen stiekum een broodje "pikken" uit de tas! zijn we regelmatig met haar op pad gegaan om haar aan alles te laten wennen.
Haar eerste uitje was een bezoek aan een tuincentrum. Kwispelend liep ze rond en vond alles heel interessant! Zittend in een winkelwagen rondrijden vindt ze ook heel leuk.
Een paar uurtjes alleen thuis zijn is geen probleem. Meenemen in de auto gaat ook goed. Meenemen uit eten: ze gaat gewoon onder tafel liggen! Als we gaan fietsen dan is ze niet meer te houden want dan mag ze mee in de fietskrat! Dat vindt ze helemaal geweldig! Lekker zittend voorop geniet ze van de omgeving. En als ze het allemaal wel gezien heeft dan gaat ze lekker (als een poes) in een rolletje liggen! Ze vindt het ook fijn om even een stukje naast de fiets te lopen om "de benen" te strekken. Ze loopt dan aan de lijn in een mooie rustige pas. Ze pikt alle nieuwe dingen direct op: het lijkt wel of ze weet wat de bedoeling is!
In september is ze naar de hondentrimster geweest om geschoren te worden. Dat heeft ze allemaal rustig ondergaan. Toen het scheren gedaan was en ze weer op de grond stond leek het wel een jonge hond, zo blij was ze dat ze verlost was van haar lange vacht!
Alana heeft terrierbloed in zich! Als ze een konijnenspoor ruikt of een konijn ziet dan is ze haast niet meer te houden; het jachtinstinct komt naar boven. Goed om te weten! Ze heeft ook een klein veldmuisje te pakken gekregen èn opgegeten!!. Ze staat ook altijd heel interessant te kijken en te luisteren naar een molshoop; leuk om te zien!!
Vlak bij ons huis hebben we een bos waar de honden los mogen lopen. Als er meerdere honden tegelijk zijn dan is ze onzeker. Als we haar dan aan de lijn doen dan voelt ze zich veiliger en loopt netjes met ons mee..jpg)
Maar als er geen honden zijn dan is ze in haar element! Ze loopt dan lekker te snuffelen, te rennen en met een stukje hout te spelen! En als er dan een hondje van haar formaat langs komt dan wil ze daar ook nog wel eens kort mee spelen!
Alana is een stabiel hondje geworden, die haar vrolijkheid elke dag weer aan iedereen toont! De tekst die vorig jaar op de site bij haar vermeld stond is helemaal uitgekomen: het is een vrolijk meisje met een schattig kwispelkontje!! We hopen dat ze heel oud bij ons mag worden.
We zijn blij dat er zo'n goede stichting is als Dogs Adoptions Nederland!!
Hartelijke groet,
Corrie en Johan